Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Końcówka trochę idylliczna i niekoniecznie byłaby pożądana w dzisiejszych realiach globalnego ocieplenia. Poza tym całość utrzymana na wysokim poziomie z naciskiem na naukowy aspekt wyprawy i warto docenić autora za tą zdrową dawkę realizmu, z perspektywy zakończenia pierwszej części bardzo łatwo mógł w tym momencie odlecieć w kompletną fantastykę.

Na tym etapie można już chyba stwierdzić, że cały cykl to przede wszystkim próba stworzenia spójnej wizji narodzin i rozwoju inteligencji (ale nie samego życia!) w galaktyce. Odyseja 2001 zaczyna od małp człekokształtnych i wyjaśnia fenomen impulsu, który pchnął je do podboju świata. Zawiera też niewypowiedzianą sugestię, że względem obcych na najwyższym poziomie rozwoju my sami dalej jesteśmy podobnymi małpami. Odyseja 2010 dorzuca subtelne wyjaśnienie paradoksu Fermiego, jest również zapowiedzią dalszego zgłębiania tematu w późniejszych częściach.

Końcówka trochę idylliczna i niekoniecznie byłaby pożądana w dzisiejszych realiach globalnego ocieplenia. Poza tym całość utrzymana na wysokim poziomie z naciskiem na naukowy aspekt wyprawy i warto docenić autora za tą zdrową dawkę realizmu, z perspektywy zakończenia pierwszej części bardz...

Rozwiń

Zwiń

O wszystkim po trochu i o niczym szczegółowo, ale w tym przypadku to zdecydowanie zaleta a nie wada; książka idealnie wypełniła pewną tematyczną lukę na rynku, drugiej takiej w naszym języku nie ma.

Autor zaczyna od czasów najdawniejszych, klarownie opisując pochodzenie Persów, ich współzależności z innymi ówczesnymi ludami, dojście do hegemonii. Dużo energii wkłada też w pokazanie wpływu wczesnych wieków na późniejsze, i tak na przykład w historii imperium perskiego pobrzmiewa echo jego koczowniczych początków. Lektura o niskim progu wejścia, jednocześnie z dedykacją dla szerokiego grona odbiorców - ucieszy czytelników Aleksandra Krawczuka lub Anny Świderkówny, równocześnie przemówi do wyobraźni fanów gier lub filmu Prince of Persia.

Czytało się bardzo dobrze i chętnie bym tu zakończył, z oceną o jedną gwiazdkę wyżej, ale książka ma jedną potężną wadę - autor pisząc o Persji czasem na siłę umniejsza innym starożytnym mocarstwom, trochę do siebie zrażając.

O wszystkim po trochu i o niczym szczegółowo, ale w tym przypadku to zdecydowanie zaleta a nie wada; książka idealnie wypełniła pewną tematyczną lukę na rynku, drugiej takiej w naszym języku nie ma.

Autor zaczyna od czasów najdawniejszych, klarownie opisując pochodzenie Persów, ich współz...

Rozwiń

Zwiń

Lektura dla tych raczej pewnych swojego zainteresowania tematem, warto przeczytać ze względu na postać samego autora i możliwość spojrzenia na opisywaną wojnę bezpośrednio z jego perspektywy, ja dzięki temu trochę lepiej uświadomiłem sobie skalę konfliktu. Książka daje unikalne spojrzenie na sposób walki plemion Germańskich oraz Galijskich, stojący na wyższym poziomie od tego obecnego w naszej świadomości.

Swoją drogą książkę można też polecić wszystkim współczesnym wyznawcom Sztuki wojny Sun Zi, złote myśli które mają tam jakiś wyjątkowy charakter tutaj są po prostu jedym ze środków, korzystał z nich Cezar, korzystali również jego przeciwnicy-barbarzyńcy oraz wielu przed nimi.

Lektura dla tych raczej pewnych swojego zainteresowania tematem, warto przeczytać ze względu na postać samego autora i możliwość spojrzenia na opisywaną wojnę bezpośrednio z jego perspektywy, ja dzięki temu trochę lepiej uświadomiłem sobie skalę konfliktu. Książka daje unikalne spojrzenie ...

Rozwiń

Zwiń

Książka pozornie kontrowersyjna ze względu na początkowo wyraźnie wyczuwalne, duże podobieństwo do historii pewnego hrabiego z Transylwanii. Pozornie, bo jeśli wczytać się w Miasteczko Salem z zaangażowaniem trochę większym niż żadne to spokojnie można wychwycić nawiązanie do Drakuli, sam Bram Stoker też jest tu wprost wspominany (podobni jemu zresztą też). Opowieść Stephena Kinga nabiera w tym kontekście własnego sensu, to nie jest kopiowanie klasyka tylko na swój sposób jego kontynuacja.

Autor faktycznie nie zrobił tu nic nowego a fundamentem jego powieści są znane i sprawdzone motywy, do których dokleił swoich bohaterów i odświeżoną historię. Stephen King zaciągał w ten sposób pewien kredyt zaufania wobec czytelników, który ostatecznie spłacił z nawiązką a samo bazowanie na dorobku poprzedników nie wystarczyłoby przecież do napisania czegoś, co odniesie aż taki sukces.

Ps. Drakuli dorównać się nie udało:)

Książka pozornie kontrowersyjna ze względu na początkowo wyraźnie wyczuwalne, duże podobieństwo do historii pewnego hrabiego z Transylwanii. Pozornie, bo jeśli wczytać się w Miasteczko Salem z zaangażowaniem trochę większym niż żadne to spokojnie można wychwycić nawiązanie do Drakuli, sam ...

Rozwiń

Zwiń

Gabarytowo niepozorna książeczka o znacznym ciężarze gatunkowym. Dopracowana w najmniejszym szczególe, doskonale przemyślana i wyważona, znakomicie oddaje klimat eksploracji kosmosu. Gdyby oceniać tylko warstwę fabularną i tak byłoby super, ale Odyseja kosmiczna to nie tylko opowieść.

Autor przedstawia swoją wizję narodzin inteligencji u naszych przodków, zastanawia się nad innymi formami życia w kosmosie i dzieli swoimi przemyśleniami. Mijają kolejne dekady od pierwszego wydania Odysei, świat zmieniał się nie całkiem tak jak przewidywał Arthur C. Clarke, ale trzeba przyznać że część jego przypuszczeń była szokująco trafna, niektóre z nich zaczynają być aktualne dopiero dziś. Odyseja nie jest całkowitą fantastyką oderwaną od rzeczywistości, to historia która w zasadzie mogła by zacząć się dziać dziś czy za kolejne dekady.

Gabarytowo niepozorna książeczka o znacznym ciężarze gatunkowym. Dopracowana w najmniejszym szczególe, doskonale przemyślana i wyważona, znakomicie oddaje klimat eksploracji kosmosu. Gdyby oceniać tylko warstwę fabularną i tak byłoby super, ale Odyseja kosmiczna to nie tylko opowieść.

Au...

Rozwiń

Zwiń